Σύμφωνα με την απόφαση του υπουργείο για την προσφυγή που είχε γίνει το 2019 θεωρούνται θεμελιωμένες οι τριετίες πριν από το 2012 και δεν αλλάζει κάτι για όλους όσους λαμβάνουν επιδόματα εξαιτίας αυτών των τριετιών. 

Οπότε μέχρι στιγμής δεν χάνεται η γενική προϋπηρεσία που φαίνεται στο ασφαλιστικό προφίλ του εκάστοτε εργαζόμενου.

Τα επιδόματα προϋπηρεσίας σχετικά με τις τριετίες αλλά και άλλα επιδόματα όπως για παράδειγμα το επίδομα γάμου δεν καταργούνται όμως συνεχίζουν να είναι “παγωμένα” για την πλειοψηφία των εργαζομένων. Για να ξεπαγώσουν τα επιδόματα αυτά πρέπει η ανεργία στην χώρα μας να πέσει κάτω από το 10%.

Μόνο τότε το εκάστοτε υπουργείο θα είναι σε θέση να αποφασίσει τις προϋποθέσεις που θα ισχύσουν για τα επιδόματα τριετίας των εργαζόμενων πριν το 2012 αλλά και για εκείνες που δημιουργήθηκαν μετά.

Αυτή είναι άλλη μια από τις μνημονιακές δεσμεύσεις που έχουν γονατίσει τους εργαζόμενους στην χώρα μας. Παρά το brain drain και την συρρίκνωση του ενεργού πλήθους εργαζομένων η χώρα μας είναι στη δεύτερη θέση με τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας στην Ευρωζώνη.

Τα “παιδιά των μνημονίων”, που κατάφεραν παρά τις δυσκολίες να λάβουν κάποια εξειδίκευση ακολουθούν το μονόδρομο της εξόδου από την χώρα για την εύρεση ανθρώπινων συνθηκών εργασίας και την ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.

Μακάρι να έρθει σύντομα ο καιρός που όλοι εκείνοι που έχουν φύγει να μπορέσουν να επιστρέψουν στο φτωχό τους σπίτι και να το κάνουν πάλι το πιο ζηλευτό αρχοντικό της Μεσογείου.